Het betreft de gemeenten Ingelmunster, Moorslede, Pittem, Staden, Roeselare, Tielt en Wingene. Onder begeleiding van het Regionaal Landschap zetten ze actief in op het behoud en de ondersteuning van wilde bijen, de bestuivers bij uitstek. Dat doen ze door goede voorbeelden op het openbaar domein te realiseren, door in te zetten op kennisopbouw, door sensibilisering van de inwoners… Via het Kruisbestuiversplan kunnen deze gemeenten ook deelnemen aan inspiratietrips, opleidingen, netwerkmomenten en inventarisaties.
Meer lezen over het Kruisbestuiversplan
Scroll naar onder
Vroege bloedbij
typisch voor het West-Vlaamse Hart
In West-Vlaanderen tellen we 230 soorten wilde bijen, waaronder enkele uniek voor Vlaanderen. Dat blijkt uit een rapport dat Natuurpunt Studie in het kader van het West-Vlaams Kruisbestuiversplan heeft opgemaakt. Het gaat o.a. over de paardenbloembij, gewone koekoekshommel, slakkenhuistubebij en vroege bloedbij. Die laatstgenoemde (zie foto) blijkt zelfs enkel in het West-Vlaamse Hart (Midden-West-Vlaanderen) voor te komen.
Deze bijensoort is genoemd naar de rode kleur van haar achterlijf. De naam verwijst dus niet naar bloeddorstige steeksnuiten of scherpe tanden of zo. Maar geheel onschuldig is deze soort nu ook weer niet. Eigenlijk is de bloedbij een ware profiteur en oplichter. Te zien aan haar kale lijfje, doet ze geen enkele moeite om zelf stuifmeel te verzamelen voor haar larven. Ze laat andere bijen dit werkje opknappen. Eens ze een nestje van een ijverig bijtje heeft ontdekt, glipt ze binnen, eet ze het reeds gelegde eitje van de gastvrouw op en vervangt dit door haar eigen ei. Bloedbijen zijn dus de koekoeken onder de bijen. Maar ook de kanarie in de koolmijn, want bloedbijen kunnen zonder hun gastbijen niet overleven. Enkel in gezonde populaties van wilde bijen met de juiste leefomstandigheden zal je bloedbijen aantreffen. Daarom mag onze regio best wel trots zijn dat deze soort tijdens de inventarisaties ontdekt is.
In april lanceerden Provincie West-Vlaanderen en de Regionale Landschappen van West-Vlaanderen het West-Vlaams Kruisbestuiversplan. Zeven steden en gemeenten van het West-Vlaamse Hart tekenden er op in en krijgen de komende twee jaar info, advies en begeleiding bij het uitwerken van allerhande acties ten voordele van bestuivers.
Bijenburcht in Pittem
De Kruisbestuiversgemeenten en -steden gaan in het West-Vlaamse Hart o.a. aan de slag met bijvriendelijke begraafplaatsen, biobloembollen, bijenburchten, bloeiende houtkanten en verdere inrichting en educatieve openstelling van een publiek zaadwinningsperceel. Achter het gemeentehuis van Pittem werd ondertussen al een steriel graspleintje met dode buxushaagjes omgevormd tot een demotuin met bijvriendelijke planten en een bijenburcht (zie foto’s). Onze biodiversiteitsmedewerker adviseerde de gemeente bij de planopmaak, planten- en materialenkeuze, aanleg en beheer… Hopelijk zullen er in de toekomst heel wat ondergronds nestelende bijtjes en ander diertjes hier hun thuis vinden. Misschien landt er ooit wel een vroege bloedbij, een West-Vlaamse symboolsoort. Lees onderstaand stukje i.v.m. deze bijensoort.
Het betreft de gemeenten Ingelmunster, Moorslede, Pittem, Staden, Roeselare, Tielt en Wingene. Onder begeleiding van het Regionaal Landschap zetten ze actief in op het behoud en de ondersteuning van wilde bijen, de bestuivers bij uitstek. Dat doen ze door goede voorbeelden op het openbaar domein te realiseren, door in te zetten op kennisopbouw, door sensibilisering van de inwoners… Via het Kruisbestuiversplan kunnen deze gemeenten ook deelnemen aan inspiratietrips, opleidingen, netwerkmomenten en inventarisaties.
Meer lezen over het Kruisbestuiversplan
Vroege bloedbij
typisch voor het West-Vlaamse Hart
In West-Vlaanderen tellen we 230 soorten wilde bijen, waaronder enkele uniek voor Vlaanderen. Dat blijkt uit een rapport dat Natuurpunt Studie in het kader van het West-Vlaams Kruisbestuiversplan heeft opgemaakt. Het gaat o.a. over de paardenbloembij, gewone koekoekshommel, slakkenhuistubebij en vroege bloedbij. Die laatstgenoemde (zie foto) blijkt zelfs enkel in het West-Vlaamse Hart (Midden-West-Vlaanderen) voor te komen.
Deze bijensoort is genoemd naar de rode kleur van haar achterlijf. De naam verwijst dus niet naar bloeddorstige steeksnuiten of scherpe tanden of zo. Maar geheel onschuldig is deze soort nu ook weer niet. Eigenlijk is de bloedbij een ware profiteur en oplichter. Te zien aan haar kale lijfje, doet ze geen enkele moeite om zelf stuifmeel te verzamelen voor haar larven. Ze laat andere bijen dit werkje opknappen. Eens ze een nestje van een ijverig bijtje heeft ontdekt, glipt ze binnen, eet ze het reeds gelegde eitje van de gastvrouw op en vervangt dit door haar eigen ei. Bloedbijen zijn dus de koekoeken onder de bijen. Maar ook de kanarie in de koolmijn, want bloedbijen kunnen zonder hun gastbijen niet overleven. Enkel in gezonde populaties van wilde bijen met de juiste leefomstandigheden zal je bloedbijen aantreffen. Daarom mag onze regio best wel trots zijn dat deze soort tijdens de inventarisaties ontdekt is.
Bijenburcht in Pittem
De Kruisbestuiversgemeenten en -steden gaan in het West-Vlaamse Hart o.a. aan de slag met bijvriendelijke begraafplaatsen, biobloembollen, bijenburchten, bloeiende houtkanten en verdere inrichting en educatieve openstelling van een publiek zaadwinningsperceel. Achter het gemeentehuis van Pittem werd ondertussen al een steriel graspleintje met dode buxushaagjes omgevormd tot een demotuin met bijvriendelijke planten en een bijenburcht (zie foto’s). Onze biodiversiteitsmedewerker adviseerde de gemeente bij de planopmaak, planten- en materialenkeuze, aanleg en beheer… Hopelijk zullen er in de toekomst heel wat ondergronds nestelende bijtjes en ander diertjes hier hun thuis vinden. Misschien landt er ooit wel een vroege bloedbij, een West-Vlaamse symboolsoort. Lees onderstaand stukje i.v.m. deze bijensoort.
In april lanceerden Provincie West-Vlaanderen en de Regionale Landschappen van West-Vlaanderen het West-Vlaams Kruisbestuiversplan. Zeven steden en gemeenten van het West-Vlaamse Hart tekenden er op in en krijgen de komende twee jaar info, advies en begeleiding bij het uitwerken van allerhande acties ten voordele van bestuivers.